“Bana ne?” diyemeyiz

Terör şimdilerde en önemli sorunumuz. Doğu Anadolu’da silahlar patlıyor, insanlar ölüyor. Şehirlerde hayat durmuş. Sokaklarda gün ve gece boyu çatışmalar sürüyor. 

Doğu’da hayat böyle ise Batı’da yaşayanlar “Bana ne?” diyemezler. Terör bu ülkede yaşayanların can ve mal güvenliğini yok ediyor. Daha da ötesi, insanların “yarınlarını belirsiz duruma getiriyor”. 

Bu ülkede yaşayanlar ırk, dil, din, mezhep farkı olmadan birlik ve dirlik içinde yaşıyordu. Giderek bu birlik ve dirlik bozuldu. Birlikten sonra ülke bütünlüğü de sarsıldı. 

Tabii ki öncelik can güvenliğidir. Yaşam hakkıdır. Ama terör can güvenliği ve yaşam hakkı yanında ekonomiyi de çok kötü vurur hale geldi. 

Bugün terörün tırmanışa geçtiği illerimizdeki finansal, ekonomik üst yapı ile her türlü altyapı ülkenin batısı ile entegre bir yapıdır. 

Doğuda bankalar var. Tarım ve sanayi üretimi yapan küçük büyük kuruluşların bayileri, temsilcilikleri var. Bu illerde az veya çok üretim yapılıyor. İnsanlar çalışıyor. Terör hayatı durdurunca, ekonomik faaliyet de duruyor. Doğuda terörün yoğun olduğu illerdeki bölgelerdeki finansal ve ekonomik zararları unutalım. Bunlar telafi edilebilir. Ama can kayıpları, insanların birbirine düşman hale gelmesi telafi edilemez. 

Her gün sayıları artan can kayıpları, ailelerin üzüntüleri, günlük hayatımızı baskı altına almayı sürdürüyor. Olan biteninin yarattığı üzüntü-moral kaybı ekonomide riski arttırıyor. 
Ekonomi denilen şey insanların gelecek hakkındaki bekleyişlerinden oluşur. İnsanlar gelecek hakkında kötümser ise, gelecekte ne olacağını bilemiyorlarsa para harcamazlar, tüketim yapmazlar, yatırım yapmazlar, üretim yapmazlar. İnsan çalıştırmazlar. Bu ise ekonominin küçülmesine, gelirlerin düşmesine yol açar. 

Terör önce can güvenliğini yok ediyor. Sonra mal güvenliğini. Ve en sonunda da ekonomide yavaşlamaya yol açıyor.