Kınamayınız, kına yakınız
Fenerbahçe’ye yapılan alçak saldırının altında bir suç organizasyonunun parmağı ve bir yüksek aklın muhtemel varlığı günlerdir sorgulanıyor. Olay nispeten soğuyup da ayrıntılar ortaya çıktıkça, olayın niteliği giderek “ekstrem bir holiganizm” örneğinden “terör saldırısına” dönüşmeye başladı. Gerek saldırının gerçekleştiği noktanın düşünülerek seçilmiş olması, gerek şoförün hedef alınarak isabetle vurulması, gerekse de tam viyadük üzerinde takım otobüsü ile karşı yönden gelen saldırganı buluşturacak senkronizasyonun sağlanması işin şeklini değiştiriyor. Olay sıcakken öfkeli Trabzonspor taraftarlarına kalan ihale, bugün gözaltına alınan kişilerin futbolla çok da ilgili olmadıklarına dair yakınlarının bildirdiği kanaatle bambaşka bir boyut kazandı. Tüm bu yaşananlardan sonra açıkçası olay aydınlanır da bunun gerçekten Fenerbahçe–Trabzonspor geriliminden kaynaklanan bir saldırı olduğu kesinleşirse, futbolun geldiği bu noktadan geriye nasıl dönülecek onu da merak ediyorum. Türkiye Futbol Federasyonu kulüplerin de görüşünü alarak liglerin bir hafta ertelenmesi kararını aldı. Şüphesiz kısa vadede herkesin soluklanması ve tansiyonun bir nebze olsun düşmesi açısından karar olumludur ancak Fenerbahçe kafilesine yapılan saldırıdan bağımsız olarak bence hastanın (Türk futbolunun) ameliyata alınmasına ihtiyaç vardır.
Amerika Birleşik Devletleri’nin 31. Başkanı Herbert Hoover, genelde başarısız bir politik karakter olarak kabul edilse de kendi içinde tutarlı bir düşün adamı olduğuna şüphe yoktur. Hoover’ın tarihe geçen cümlelerinden bir tanesi de şu şekildedir: “Kanunların tek koruyucusu oy çokluğuyla seçilmiş hükümetlerse, hukukun sonu gelmiş demektir.” Anlayacağınız, bir toplumu oluşturan bireylerde adalet duygusu gelişmemiş ise yönetici irade eliyle ve asayiş güçleriyle getirilen adalet, halk tabanında ancak “metazori” kelimesinde karşılığını bulur. Nihayetinde etki de mutlaka tepkiyi doğurur. Peki, bu durumu futbolumuzla nasıl bağdaştırabiliriz? Aslında çok basit. Bugün Fenerbahçe’ye yapılan saldırıyı lanetleyen pek çok taraftar, konu “saha içi adalet” olduğunda siyaha ısrarla beyaz demekte bir beis görmüyor. Tıpkı bir kısım Fenerbahçe taraftarının Volkan ve Emre’nin yaptığı taşkınlıkları coşkuyla sahiplendiği gibi. Ve ne acıdır ki, bu çarpıklık futbol piramidini tepeden tabana sarmış durumda. Bu ülkede kendi taraftarını hizaya getirmek için tribünlere sopalı, muştalı tipleri organize biçimde sokup protesto hakkını kullanan insanların ağzını burnunu kırdıran başkanlar görmedik mi? Peki ya güzide bir kulübümüzün milli kalecisini arabasında kıstırıp dövdüren kim ya da kimlerdi? “Rakip takımın golünü alkışladığı için kendi camiası tarafından neredeyse ipe çekilen başkan” desem aklınıza hangi taraftar grubu gelir? İsviçre Milli Takımı'na elenince bükemediği bileği kırmaya çalışanları hatırladınız mı? Peki ya sırf bu maksatla adam akredite edip koridorlara sokanları? Şimdi bu ve benzeri olaylara sebep olanlar, yanında yer alanlar, alkışlayanlar hep bir ağızdan Fenerbahçe’ye yapılanları lanetleyip yüksek perdeden bağırıyorlar. Hadi canım siz de… Futbolumuzun içine düştüğü bataklıktan kurtulması için en başta yükselmeyi engelleyen bu safraların atılması gerekiyor ancak neylersiniz ki, hazretler hayatlarında bir gün olsun aynaya bakmış ve özeleştiri yapmış değiller. Bugünlerde kimisi Türk futbolunun yönetim kademelerinin tepesinde, kimi kulüp başkanı, bazısı yorumcu, bir kısmı da teknik adam. Allah aşkına siz Fenerbahçe’ye yapılan saldırıyı kınasanız ne olur, kınamasanız ne olur? Sizler kınamayınız, kına yakınız. Çünkü yaşananların müsebbibi sizlersiniz. Siz haklının değil en fazla reyting getirenin/en güçlünün yanında saf tutarak yıllar yılı Türk futbolunu bataklığa ittiniz, katlettiniz. Futbolu bu bataklıktan da siz değil ancak futbolu gerçekten sevenler kurtarabilir.
Bize kurtulmak için bir Seba, bir Canaydın, bir de Hasan başkan yeter de artar bile…