Nobel Edebiyat Ödülü Llosa'nın

İSTANBUL - 2010 Nobel Edebiyat Ödülü'nü Perulu roman, öykü ve oyun yazarı Mario Vargas Llosa kazandı.

İsveç Kraliyet Bilimler Akademisi, yazarın "iktidar yapılarının haritasını çıkarması ile bireysel direniş, isyan ve yenilginin etkili tasvirini yapması" nedeniyle ödüle layık görüldüğünü belirtti.

"İspanyol dili kabul edilmiş oldu"

Llosa, "Bu, Latin Amerika edebiyatının ve İspanyol dilinin kabul edilmesidir" dedi.

Kolombiya radyosu RCN için New York'ta bir mülakat veren 74 yaşındaki yazar, ödülü aldıktan sonraki ilk tepkisinin "Adaylar arasında olduğumu bile düşünmüyordum" şeklinde olduğunu belirtti.

Daha sonra Peru radyosu RPR'ye konuşan Mario Vargas Llosa, romanlarından en çok hangisini beğendiği sorusuna, "Bu hangi çocuğunuzu daha çok seversiniz gibi bir soru, bazı tercihler olsa bile söylenmez" yanıtını verdi.

Nobel Edebiyat Ödülünü kazandığını nasıl öğrendiğinin sorulması üzerine de, yazar, "Uyanmıştım, sabahın 5'inden beri çalışıyordum, telefon çaldı, Patricia (eşi) geldi ve bana, 'İngilizce konuşan bir bey aradı, telefon kesildi' dedi. Meğer arayan  Nobel Akademisi Genel Sekreteriymiş..." dedi.

Başta bunun bir şaka olduğunu düşündüğünü, bu şakanın İtalyan yazar Alberto Moravia'ya yapıldığını anlatan Vargas Llosa, "Bir düşmanı onu aramış, almadığı halde ödülü aldığını söylemişti" dedi.

Vargas Llosa sözlerini, "Canım Central Park'ta gezinmek istiyor. Nobel Barış Ödülü'nün kime verildiğinin ilanı, New York'ta güne başlamanın iyi bir yolu" diyerek tamamladı.

Akademinin ödül verdiği 74 yaşındaki Llosa, 1990'da devlet başkanlığına aday olmuş, ancak seçilememişti.

Hayatı

Llosa, dedesinin konsolos olarak görev yaptığı Cochabamba'da yetişti. Lima'daki askeri bir okuldan mezun oldu. Lima San Marcos Üniversitesi’nde edebiyat eğitimi gördü. İspanya’da Madrid Üniversitesi’nde doktora yaptı.

Yayınlanan ilk eseri 1952'de basılan "İnkanın Kaçışı" adlı oyundu. Ardından çeşitli dergilerde öyküleri yayınlandı. Gazetecilik ve televizyonculuk yaptı. "Cuadernos de Composiction" ile "Literatura" dergilerinin yayın kadrosunda yer aldı. 1959-1966 arasında Paris'te yaşadı. İlk romanı "Kent ve Köpekler" 1963'de yayınlandığında büyük ilgi gördü. Birçok dile çevrildi.

Öykü

Başkanlar

Elebaşılar Hergeleler

Roman

Kent ve Köpekler (1963, 1984)

Yeşil Ev (1966, 1984)

Köpek Yavruları (1967)

Katedralde Konuşma (1974)

Yüzbaşı ve Kadınlar Taburu (1973, 1988)

Mayta’nın Öyküsü (1992)

And Dağları’nda Terör (1993)

Julia Teyze (1977, 1994)

Don Rigiberto’nun Not Defterleri (1999)

Masalcı (1996)

Palomino Molero’yu Kim Öldürdü (1986, 1991)

Üveyanne’ye Övgü (1994)

Dünyanın Sonunu Getiren Savaş (1982)

Teke Şenliği (2003)