Baypas, diyabet hastalarında daha iyi sonuç veriyor

 

ANKARA  - ABD'de hükümete bağlı bir sağlık kuruluşunun yaptırdığı uluslararası araştırma, baypasın, erişkin diyabet ve çoklu damar koroner hastalarında, ameliyat gerektirmeyen perkutan koroner müdahaleden (PKM) daha iyi sonuç verdiğini gösterdi.

Dünyanın çeşitli ülkelerindeki 140 merkezde, 1900 erişkin diyabet ve çoklu damar hastası üzerinde 2005-2010 yılları arasında yapılan araştırmada, soldaki ana atardamar haricindeki çoklu damarlarında daralma bulunan hastalarda kalp kasına giden kan akışını iyileştirmede kullanılan iki yöntem kıyaslandı.

Araştırmada, cerrahi müdahale gerektiren ''koroner arter baypas greft cerrahisi'' (KABGC) ve cerrahi müdahale gerektirmeyen PKM yöntemi karşılaştırıldı. Buna göre, 5 yıllık süre içinde KABGC ile tedavi edilen hastalarda daha az olumsuz vakaya rastlandığı ve hastaların hayatta kalma oranının PKM yöntemiyle tedavi edilen hastalardan daha yüksek olduğu görüldü.

KABGC yönteminde kalp kasına kan akışı, sağlıklı bir atardamar veya vücudun diğer bir kısmından alınan damar yardımıyla, tıkalı damar baypas edilerek kan akışı sağlanmak suretiyle iyileştiriliyor.

Vücuda daha az müdahale gerektiren PKM yönteminde ise kapalı damar, içine yerleştirilen bir balon ile açıldıktan sonra bir stent veya küçük bir tüp takılıyor. Böylece, damarın kapanmadan kalp kasına kan göndermeyi sürdürmesi sağlanıyor.

Araştırmanın sonuçlarına göre KABGC yöntemiyle tedavi gören gruptaki hastalardaki inme, kalp ve ölüm (birleşik) oranı yüzde 18,7 olurken, PKM ile tedavi gören hastalarda bu oran yüzde 26,6'ya çıktı.

Araştırma, baypas ameliyatlarında önemli risk faktörü oluşturan inme oranlarının KABGC ile tedavi gören hastalarda yüzde 5,2 olduğunu ve bu oranın inme riski yüzde 2,4 olan PKM yönteminden biraz daha yüksek olduğunu gösterdi.

Ancak araştırmaya göre PKM yöntemiyle tedavi edilen hastalarda ölüm oranı 16,3 olurken diğer grupta bu oran yüzde 10,9'da kaldı.

Araştırmanın sonuçları, PKM ile KABGC'ye ilişkin hayatta kalma oranlarında, ırk, cinsiyet, tıkalı damarların sayısı veya hastalığın ciddiyeti gibi nedenlere bağlı olarak bir değişiklik olmadığını gösterdi.

Araştırmayı yürüten ekibin lideri Mount Sinai Tıp Okulu'ndan Valentin Fuster'in yaptığı çalışmada elde ettiği bulgular, American Heart Association adlı kuruluşun Los Angeles kentinde dün yapılan yıllık toplantısında ele alındı. Bulgular ayrıca elektronik ortamda, dünyadaki en saygın tıp dergilerinden biri olan The New England Journal of Medicine'da eş zamanlı olarak yayımlandı.

"Future Revascularization Evaluation in Patients with Diabetes Mellitus: Optimal Management of Multivessel Disease (FREEDOM)," adlı çalışmayı değerlendiren, National Heart, Lung, and Blood Institute (NHLBI) adlı ABD hükümetine bağlı kuruluşun uzmanı Dr. Gary H. Gibbons, ''Çalışmanın sonuçları, baypas ameliyatının, diyabet ve çoklu damar koroner hastalığı bulunan kişilerde genelde daha iyi bir tedavi seçeneği olduğunu teyit ediyor ve bu yüksek risk grubundaki hastalarda kalp krizleri ve ölümleri önlemeye çalışan doktorlara yardımcı olabilir'' dedi.

Araştırma NHLBI'nin maddi katkısıyla yapıldı.