Baba ocağı: Dünya

Değerli Dünya Gazetesi okuyucuları. Erdoğan Alkin Hoca’nın yıllarca itinayla hazırladığı yazıları gönderdiği Dünya Gazetesi’nde yazmaya başlamak beni hem mutlu ediyor hem de heyecanlandırıyor. “Erdoğan Hoca”nın yerini doldurmak ne mümkün. Ama bize baktığı yerden onu mahcup etmemek de lazım.

Hakan Üstad (Güldağ) ile mutabık kaldığımız konu şu: Emre Alkin ekonomi yazacak ama farklı bir şekilde yazacak. Her seferinde merak ettiğiniz bir konu ve konukla karşınızda olacak. Tanınmış bir işadamı veya bir komedyen, kanaat önderi veya siyasetçi ya da bir sanatçı. Topluma yön veren ve örnek olan bu insanların dünyalarına farklı bir açıdan bakacak. Bazen evlerinden bazen de en sevdikleri restorandan ya da rüzgarlı bir çaybahçesinden. Belki bir stadyumda maç seyrederken. Hatta bir konserden. Neden olmasın ?

Spordan sanata, yatırımdan tasarrufa, iç dünyalarından tercihlerine kadar soracağız konuklara. Tabii ki, büyüme, enflasyon, işsizlik, döviz vs konularımız arasında olacak. Ancak bunların yanında liderlik, vefa, akıl ve nezaketi de atlamayacağız. Türkiye onların gözünde Dünya’nın neresinde? Dünya Türkiye’nin gözünde nerede? Sorup onlardan duyacağız.

En çok hoşlandığım ne biliyor musunuz? Bir komedyene ciddi sorular sormak. Mesela “nereye yatırım yapıyorsun” diye sormak çok klişe. “Paraları ne yaptın” diye sormak lazım. “Geçinip gidiyoruz işte” diyebilir tabi. Ne de olsa bu işin ustası. İşadamına da sormak isterim “şairlik var mı” diye. Belki de sanatçıdır kim bilir? Acaba iş insanı olmasaydı ne olmak isterdi? Hatta hala ister mi?

Ben kendi adıma söyleyeyim: Ekonomist olmaktan çok müzisyen olmak isterdim. Erdoğan Hoca iyi bir müzisyendi desem ne derdiniz? Her müzik aletini çalardı. Besteleri vardı. Sadece müzikle uğraşsak hayat daha mı iyi olurdu? Şimdi aramızda olup bize muzipçe takılır mıydı? Bilemiyorum. Osman Saffet Arolat’a ya da Güngör Uras’a sormalı. Onlar benden fazla tanıyorlar babamı. Mesaileri daha uzun oldu.

Gerçekten de hangi başarılı insanın hangi kavşak noktasında yönünü değiştirip başka bir yola saptığını merak ediyorum. Milyarlarca dolarlık bir imparatorluk yerine bir balıkçı teknesinde yaşamayı tercih edeni de gördüm, böyle yapanı da. Kimin içinde ne fırtına kopuyor, bilemeyiz. Kimin içinde ne cevherler var, duyamayız.
Belki de bana verilen köşeden kimlerden neler duyacağız? Ben şimdiden merak ediyorum. 
Dünya Gazetesi’nde yazmak baba ocağına dönmek gibi. Az kaldı yakında beraberiz.