Gramofon olmak!
Bilinenin aksine…
Sorun tespitinde ilk sıralardayız…
***
Milyonlarca kişi, sorunu yaşıyoruz/biliyoruz/anlatıyoruz…
Sonra…
“Sorunu ortaya koyamıyoruz…” diyoruz…
Bu nedenle sorunların çözülemediğinin altını çiziyoruz… Ve…
Buna inanmak istiyoruz…
***
Yılların alışkanlığını devam ettiriyoruz…
Geleceğimizi neden tehlikeye attığımızın yanıtları ile yüzleşerek, kendimizi sorgulayarak, az kalan refahımızdan da olmak istemiyoruz!
***
Herhangi bir sorunun…
Bilim, akıl, başarılı modeller aracılığı ile çabalayarak, fedakarlık yaparak çözülebileceğini, evrensel örneklerden de biliyoruz…
***
Elini taşın altına koymamanın…
Sorunu büyüteceğini; daha büyük, çözülmesi güç sorunlar yaratacağını biliyoruz…
***
Örneğin…
Binlerce siyasetçimizden, karar alıcımızdan milyonlarca işsizimize, hepimiz:
“Üretmeden tüketiyoruz” diyoruz…
Ama, sonra…
“Tüketim itibarımızın göstergesidir” deyip/düşünüp, tepeden tırnağa, işe tüketimle başlıyoruz…
VELHASIL…
“Gramofon olmuşum…
Hangi plağı seçerlerse onu çalıyorum…
Buna çok üzülüyorum…” diyormuş büyükdedem (Arif Hoca) ayağa kalkmakta zorlandığı, son zamanlarında…
***
“Plağı seçen olmak” için öncelikle ayakta olmak gerekiyor…
Oturup kurtarıcı beklendiğinde, üretmeden tüketildiğinde ve bu nedenle güçsüz/çaresiz kalındığında, “gramofon” olmaktan öteye gidilemiyor…
