Sanat Güneşi’ne 'Bir Demet Yasemen'

Sanat Güneşimiz Zeki Müren, ölümünden 20 yıl sonra bile sanatıyla hayatlarımızı güzelleştirmeye devam ediyor... Bir ömür “Dünya malı neye yarar, dostluklarla yaşıyorum” diyen usta, Türk Eğitim Vakfı (TEV) ve Mehmetçik Vakfı’na bıraktığı mirasıyla, hâlâ onlarca ailenin yaşamlarına dokunuyor. Geçen hafta iki vakıf, sanatçının 20. ölüm yıldönümü için özel bir anma konseri düzenledi. Duygu dolu bir geceydi. 

Önce her şeyi başlatan miras sürecine değinelim isterseniz... Kuruluşundan bu yana TEV’de çalışan ve Genel Müdür Yardımcılığından bu yıl emekli olarak katkılarını Mütevelli Heyet’te sürdürmeye başlayan Güsel Bilal, en yakın tanığı bu sürecin. Bilal, kendisine bir plaket de sunulan geceye, elinde elyazısı bir kağıtla katıldı ve “Tüm varlığımla karşınıza çıkıyorum” diyerek öyküyü anlattı: 1986’da Zeki Müren’in mirasını bağışlayacağını öğrenen Bilal, 1990’a kadar yılmadan Sanat Güneşi’yle bu konuyu konuşabilmek için fırsat kolluyor, fakat bir türlü başaramıyor. Sonunda artık yorulduğu telefon görüşmelerinden birinde, “Ben Zeki Bey’i seyircilerine, halka çok saygılı bilirdim, demek ki yanılmışım” sözcükleri, “Bir dakika” arasıyla kesiliyor ve Zeki Bey, hemen alıyor telefonu eline... Söz verdiği gibi, 10 gün sonra da, bir hukuk müşaviri, Güsel Bilal ve kendisi bu elyazısı vasiyetnameyi yazıyorlar. Güsel Bilal, TEV Yönetim Kurulu Başkanı Ömer Koç ve Mütevelli Heyeti Başkanı Rona Yırcalı’dan plaketini alırken, bu hikâyeyi anlattı, işte... 

Fakat süreç burada bitmiyor... Sanat Güneşi, 26 Mart 1996 günü, sabaha karşı bir rüya görüyor ve bu rüyanın etkisiyle mirasının bir bölümünü de Mehmetçik Vakfı’na bırakmaya karar veriyor. Mirasın yarısı bir vakfın, diğer yarısı da öbürünün oluyor. “Kendimi hür bir martının denizi yararak uçtuğu gibi hissettim” diye tanımlıyor Zeki Müren, işlerin tamamlanmasından sonraki ruh halini... 

Ömer Koç’un vurguladığı gibi, Paşa’nın bağışları bugünden sonsuza uzanmaya devam ediyor. Zorlu PSM ev sahipliğinde düzenlenen özel konserin bütün geliri de bağışlanacak. Koç, Müren için “Sanat Güneşimiz olduğu kadar eğitim güneşimiz de...” diyor. O kadar haklı ki... 

TSK Mehmetçik Vakfı Genel Müdürü Tamer Büyükkantarcıoğlu ise Müren’in vakıfl arına katkısını “Gazilerde 1’den 6’ya malullük dereceleri vardır. Onun bağışları öncesi biz, yalnızca 1. ve 2. derece malüllere yardım edebiliyorduk. Zeki Müren’den sonra 3. ve 4, derecelere de katkıda bulunabildik. Şükran duygularımızı ne kadar aktarmaya çalışsak başarılı olabileceğimizi sanmıyorum” sözleriyle aktarıyor.

Şiiriyle dans...

Müren, öğrenciyken okuluna Kazancı Yokuşu'ndan gidip gelirmiş. Bu şiiri, o günlerden. Konserde, Nebi Birgi'nin koreografisiye Müren'in sesinden dinledik...

Kazancı yokuşu

paris sokaklarında sabaha karşı
çöp tenekelerinden aşk dökülür
âşıklar balık kılçıklarında ölür...
şanzelize yağmurda buğulu ayna
çiçekli jartiyerlerin gölgesi iz iz
kişiler geçer kişiliksiz
madrid balkonlarında zehirli asma
gülleri
kertenkele gözlü kızlar
kök temiz filiz kirli
roma, nerondan arta kalan yaralar
aşk çeşmesinde kalp paralar
kazancı yokuşunda bir yatır var
ömürle yarışır mumları erimekte
beni orada bekle
ne çilekeş
ne vefakâr
o ne sırdaş dede
o yokuş baharda da ıslaktır
güzde de
kayan kendi ayağın
düştüğün kendi kaldırımın
o yokuşta niceleri neler diler
o yokuşta gün ışırken
çöp tenekeleri ve yalnız
kediler...

'Yarın daha iyi ne yapabilirim?'

● “Zeki Müren’i Okumak, Zeki Müren’le Okumak”ın sanatçılarından biri de Bekir Ünlüataer’di. Solist “Gece Kirpikli Kadın”la o kadar büyük alkış aldı ki bis olarak da “Kalamış”ı söyledi. 

● Nükhet Duru, “Bir Demet Yasemen”i söyledikten sonra, “Ben Türkçe’yi ve ne söylediğimi düşünmeyi ondan öğrendim” diyerek bir anısını anlattı: Müren, Çakıl Gazinosu’nda çalışırken her gece programını kaydettirir ve “Yarın daha iyi ne yapabilirim” diye mutlaka dinlermiş. 

● Zara’dan “Bulamazsın”ı, Nebi Birgi’den “Elbet Bir Gün Buluşacağız”ı, Aysun Kocatepe’den “Şimdi Uzaklardasın” ı dinlediğimiz gecede Ali Kocatepe de Zeki Müren'le ilgili duygularını paylaştı.