Bugün bu köşeyi okuyorsanız çok yorulmayacaksınız. Çünkü sadece birkaç saptamada bulunacağım. Üstelik fazla yorum bile yapmayacağım.
Böyle bir yazı yazmamın nedeni salı günü bir televizyon kanalının muhabirinin röportaj için bana geldiğinde sorduğu ilk soru oldu: "Başbakan kriz için bu defa teğet bile geçmeyecek" dedi. Sizin yorumunuz nedir?
Gelen arkadaşa ben de bir soru sordum: "Bana sorduğunuz soruyu ana muhalefet partisinden bir sorumlu kişiye sordunuz mu? Çünkü sorunun asıl muhatapları onlardır" dedim.
Muhabirin yanıtı "onların çoğu tatilde ya da bulamıyoruz" oldu.
Genç televizyoncu sözlerine devam etti: "Muhalefet bulunmayınca iktidarın uyguladığı politikaları değerlendirmek için mecburen köşe yazarlarına, akademisyenlere ve iktisatçılara başvuruyoruz".
Doğal olarak da Başbakan bu duruma kızıyor. Köşe yazarları gelsin politika yapsın diyor. Haklı. Bir Başbakan olarak karşısında muhalefet yapacak bir parti, politikacı istiyor.
Aslında Başbakan ve danışmanları muhalefetin nasıl yapıldığını, kimi zaman eleştirdiği İsmet İnönü'nün Adnan Menderes Hükümetine karşı yürüttüğü politikadan, ya da Bülent Ecevit'in 1970'lerde yaptığı muhalefetten, ya da Süleyman Demirel'in Özal Hükümetine karşı yürüttüğü muhalefetten dolayı biliyor. Bilmeyen şu anki muhalefet.
Neyse, ben sonuçta genç muhabire "sorunun muhatabı ben değilim. Siyasetçiler" dedim. Sonra da olası riskleri anlattım, cari açık, özel kesim borçları falan. Evet falan filan.