Kim derdi ki küresel finansal krizden altı yıl sonra, en gelişmiş ekonomiler hala sıradışı mali politikalardan oluşan, ZIRP, QE, CE, FG, NDR ve U-FX Int gibi bir alfabe çorbasının içinde yüzecekler? Hiçbir merkez bankası 2008 öncesinde bu önlemleri (sıfır faiz oranı politikası, parasal genişleme, kredi genişlemesi, sözle yönlendirme, negatif mevduat faizi ve sınırsız döviz müdahelesi) kullanmayı düşünemezdi. Bugün ise bu enstrümanlar politikacıların alet takımının başlıca öğeleri haline geldiler.