Kayısı üreticisi emeğinin karşılığını almayı bekliyor
MALATYA'DAN / Nida YANGÖZGÜL
Malatya'da 2009 yılı kayısı hasadı, sona erdi Havaların sıcak olmasından dolayı bu yılki hasad, ilçelerde biraz erken başladı. Her yıl birçok ailenin geçim kaynağı olan kayısıya bu yıl umutlar daha çok bağlandı. İçerisinde bulunduğumuz küresel kriz ile insanların beklentisi biraz daha arttı. Şehrin genelinde, ilçelerde ve çevre illerde sezonu bekleyen insanlar, umarız sezonun bitişi ile istedikleri fiyatlardan ürünlerinin satışını gerçekleştirir ve 2009 sezonunu en güzel şekilde kapatırlar.
Üreticilerle yaptığım sohbetlerde ilkbaharda yaşanan don olayları nedeni ile biraz sıkıntı yaşadıklarını ve üründe eksilme ve zarar olduğunu dile getirdiler. Ellerinde kalan miktarlarla bir şeyler yapma çabasında olduklarını ifade ettiler. 2009 yılı itibari ile Tarım İl Müdürlüğü, kayısı rekoltesinin 101 bin 790 ton olduğunu ve bu rakamın Elazığ'ın Baskil, Kahramanmaraş'ın Elbistan ve Sivas'ın Gürün ilçelerindeki üretimin de dahil olduğunu belirtti. Ayrıca Malatya Ziraat Odası Başkanı Bayram Polatbaş'tan aldığımız bilgiye göre ise geçen yıl ki kayısı gelirinin 300 milyon dolar olduğunu, bu yıl ki hedefin ise 500 milyon dolara ulaşmak olduğunu öğrendik. Yapılan ihracatın artması, gelirin artması ile üreticimizin umutları biraz daha artmaktadır. Koca bir yıl bu dönemi beklerken istedikleri sonuçların gerçekleşmemesi, emeğin karşılığını alamamak, sıkıntıya sebep vermektedir.
Haziran ayında mutlu edici bilgilere ulaşmıştık. 2009 Haziran'ında kuru kayısı fiyatının 5,25 TL'den işlem gördüğü belirtildi ve bu gelişme üreticiler için gerçekten mutluluk vericiydi. İçerisinde bulunduğumuz Ağustos ayı ve gelecek olan aylarda da bu rakamın üzerine çıkmayı ümit ediyoruz. Son dönemlerde bu rakamları pek görmeye alışık olmadığımız için, emeğin karşılığı olmayan bir rakam olsa da yine de umut verici bir gelişmedir diye düşünüyorum.
Her yıl ihracat miktarı artıyor, döviz girdisi artıyor... Bunlar gerçekten güzel gelişmeler ama her zaman çiftçiye, üreticiye destek olunması ve onların emeklerinin karşılığının sağlanması gerekmektedir. Fiyat artışı oluyor ama bu ne kadar köylüye yansıyor, ya da bu artıştan onun cebine ne kadarı giriyor, burası biraz beni düşündürmekte. Çünkü sadece tüccarın değil, asıl işin hakkını veren, her yıl zorluğunu çeken insanların kazanması gerekiyor. Böyle olmalı ki üretici ertesi sezona daha umutlu girsin ve emeğinin karşılıksız kalmayacağını bilsin. Umarım bu artıştan en çok payı onlar alırlar. Emeği veren, zorluğu çeken onlar. Kar payını da en çok onların alması gerekmez mi?