23 Nisan’ın önemini unutmayalım
16 Mart 1920: İstanbul işgal edildi. İşgal kuvvetleri bazı milletvekillerini tutukladı.
18 Mart 1920: "Meclis-i Mebusan" kapanış toplantısı yaptı.
19 Mart 1920: Mustafa Kemal, "Olağanüstü yetkiler taşıyacak bir meclisin" Ankara'da toplanmasının sağlanacağını ilan etti. Kurucu Meclis ile ilgili bildiri doğrultusunda yurdun her yerinde seçimler yapıldı.
22 Nisan 1920'de yapılan çağrıyla Millet Meclisi, 23 Nisan 1920 ‘da toplandı.
Meclis, 24 Nisan 1920 günü yaptığı ikinci toplantısında Mustafa Kemal Paşa'yı başkanlığa seçti.
Meclisin açılışı ile birlikte, millî egemenliğe dayalı yeni Türk Devleti doğmuş oluyordu.
Birinci Meclisin hedefi, zaferi kazanmak, yeni devletin otoritesini güçlendirmek, kalıcılığını gerçekleştirmekti.
Meclisin açılış günü olan 23 Nisan, 1921'de çıkarılan bir kanun ile ilk resmi bayram ilan edildi. Kanunda "23 Nisan günü milli bayramdır" ifadesi yer aldı. 1935 Yılında çıkarılan bir kanun ile 23 Nisan, "Milli Hakimiyet Bayramı" olarak adlandırıldı.
Uzun ve çetin Milli Mücadele’den sonra ülke yabancı güçlerden temizlendi.
Ekonomi ile ilgili devrimlerle, Aşar vergisi kaldırıldı (1925), çiftçi özendirildi, örnek çiftlikler kuruldu (1925), Sanayi Teşvik Kanunu çıkarıldı (1927), kalkınma planı hazırlandı (1933). Hukuk ile ilgili devrimlerle Anayasa yapıldı (1924), Mecelle kaldırıldı (1924-1937), Medeni Kanun çıkarıldı, laik hukuk düzenine geçildi (1924-1937), Ceza Kanunu yürürlüğe konuldu. Eğitim ile ilgili devrimlerle, öğretim birleştirildi (1924), harf devrimi yapıldı (1928), Üniversite Kanunu çıkarıldı (1933). Toplumu ilgilendiren devrimlerle, kadınlara erkeklerle eşit haklar tanındı (1926-1934), Şapka ve Kıyafet Kanunu çıkarıldı (1925), tekke, zaviye ve türbeler kapatıldı (1925), Soyadı Kanunu çıkarıldı (1934), lakap ve unvanlar kaldırıldı (1934), uluslararası saat, takvim, uzunluk ölçüleri kabul edildi (1924-1931). Siyasi devrimler olarak, saltanat kaldırıldı (1922), Cumhuriyet ilan olundu (1923), halifelik kaldırıldı (1924).
Bunları ben her yıl tekrar tekrar yazıyorum. Çünkü biliyorum ki, çocuklarımıza bunlar anlatılmıyor. Büyüklerimiz bunları hatırlamıyor.
Sayın okuyucularım 23 Nisan 1920'den sonra bu ülkede olan bitenin hepsinin ardında bir çaba var. Alın teri var. Bu çabaların amacı bu ülkeyi çağdaş çizgiye getirmektir.
Bu çabalar sürmez ise bizden önce yola çıkanlarla aramızdaki mesafe büyür. Biz geride kalırız. Yazık olur bu ülkeye ve bu ülkede yaşayan insanlara.