Pamukta dışa bağımlılık devam ediyor

Büyük bir tekstil ve giyim sanayimiz var. Tekstil ve giyim sanayinin ana girdisi pamuk. 

Yılda 1 milyon 400 bin ton lif pamuğa ihtiyacımız var. 

Tekstil ve giyim sanayi, imalat sanayinde büyük ağırlığı olan bir sanayi kolu. Bu sektörde 936 bin kişi çalışıyor. Sektörün net döviz geliri15.2 milyar dolar. 
Tekstil ve giyim sanayinin ana girdisi olan pamuğu yeterli miktarda üretemiyoruz. 

Türkiye’de toplam kütlü (tohumlu) pamuk üretimiz (en iyi dönemlerde) 2 milyon 350 bin ton dolayında oluyor. Kütlü pamuğun içinden 1 milyon 300 bin ton tohum çıkıyor. Tohum önemli. Çünkü büyük kısmı nebati yağ üretimine gidiyor. Atıkları hayvan yemi küspe oluyor. 

Ayıklanan kütlü pamuktan yılına göre 750-850 bin ton lif pamuk elde ediliyor. Ama bizim ihtiyacımız 1 milyar 400 bin ton lif pamuk. 

Yılına göre 800-900 bin ton pamuk ithal ediyoruz. Örneğin 2013- 2014 sezonunda 924 bin ton pamuk ithalatı yapıldı. İthal edilen pamuk için 2 milyar dolara yakın döviz ödendi. İthalatın yarısı Amerika’dan yapılıyor. Pamuk ithalatında sanayimiz büyük ölçüde Amerikan pamuğuna bağımlı durumda. 

Türk üreticisinin yerli üretimine karşılık Amerikan ihracatçılarının damping uyguladıkları gerekçesi ile hükümet yakınlarda ABD pamuğuna “Anti damping incelemesi başlattı”. Bizim pamuğumuzun maliyeti ve de sonuç olarak fiyatı yüksek. Pamuğumuzun tamamının kalitesi aynı değil. İşte bunun için bir yanda yerli üretim artamıyor, öte yanda sanayici fiyat ve kalite bakımından ithal pamuğa bağımlı hale geldi. 

Kısa sürede pamuk üretimini, ikiye katlamak, iç talebi yerli üretimle karşılamak imkansız. Tekstil ve giyim sanayi hızla gelişiyor. Pamuk talebi hızlı olarak artıyor. 

Sonuç olarak kendi topraklarımızda yetiştirilmesi mümkün bir ürüne her yıl giderek daha fazla döviz ödemek zorunda kalıyoruz.