United’ın bitmeyen buhranı

Efsanevi teknik direktörleri Alex Ferguson yönetimin­de önce İngiltere Premier Lig’de hakimiyet kurmuşlar, son­ra da bunu Avrupa’ya, Şampiyon­lar Ligi’ne taşımışlardı. Mesela Ferguson yönetiminde PL’de 21 sezonda 13 şampiyonluk almış­lardı. Şampiyonlar Ligi’nin ge­diklisi ve en iddialı takımların­dan biriydi Manchester United. Halbuki son 10 yılda bırakın Şam­piyonlar Ligi’nde büyük hedefler peşinde koşmayı, üst üste iki ga­libiyet almakta bile zorlanan bir dev kulüp var.

Aslında bu düşüş son birkaç se­zona özgü değil, Sir Alex’in görevi bıraktığı 2013’ten itibaren Manc­hester United her alanda geriledi, onun belirlediği yüksek standart­lardan adım adım uzaklaştı. Hal­buki onun görevde olduğu yak­laşık 27 yılda, özellikle de bunun son 20 yıllık bölümünde Manc­hester United’ın saha içi ve saha dışı yönetimi modern futbolda di­ğer kulüplerin imrenerek baktığı bir marka olmuştu. 2013’ten son­ra bu standartlar ve marka algısı yerle bir olmanın eşiğine geldi.

Manchester United’ın geldiği mevcut noktayı anlatırken önce mali kısımla başlayalım: 2005’te Amerikalı Glazer ailesinin Uni­ted’ı kaldıraçlı bir satın almayla devralmasından sonra sorunlar ufak ufak ortaya çıkmıştı. Glazer ailesi dünyanın en zengin kulü­bünü sağılacak bir inek gibi gördü ilk andan itibaren. Kulübün sırtı­na yükledikleri borç yükü bir ya­na, yıllarca temettü çektiler, mil­yonlarca sterlin huzur hakkı aldı­lar. Böylece kulübün mali yapısını bozdular. Faiz yüküyle beraber United’ın kârlılığı giderek azal­dı. Mesela altı sezondur bilanço­da net zarar açıklıyorlar. Bu net zarar rakamı 2021-22 sezonun­da 150 milyon sterline çıkmıştı. Geçen sezonki zararsa 40 milyon sterlindi. Bu durum Manchester United’ın rakiplerine oranla alım gücünü azalttı. Artık büyük yıl­dızları alabilecek mali güce sahip değiller. Bu yüzden oyuncu kad­rosu giderek zayıfladı. Ronaldo, Rooney, Ferdinand, Tevez gibi yıldızların bir arada olduğu yıllar geçmişte kaldı artık…

United’ın düşüşündeki ikinci kısım kulüp ve takım yönetimin­de bir türlü modern bir yapı ku­ramamalarıyla alakalı. Sir Alex uzun yıllar boyunca birden çok şapkayı başarıyla taşımıştı. Ama o ayrıldıktan sonra bu görevlerin aynı yetkinlikteki kişilere paylaş­tırmakta sıkıntı çektiler. Kıta Av­rupası’nda yaygın sportif direk­törlük görevi bir türlü benimsene­medi. Oyuncu takibi ve transferi konusunda yetkin bir profesyo­nel ekip kurmakta gecikti kulüp. Halbuki Liverpool ve Manchester City gibi rakipler zaman içinde ta­mamen yeni bir idari ve sportif ya­pı kurdular. Bu sayede hem spor­tif başarı hem de gelir yaratmada United’ı solladılar.

Manchester United’ı rakipleri karşısında gerileten son husus ise elbette yanlış teknik direktör se­çimleri oldu. Sir Alex’in halefleri David Moyes, Van Gaal, Mourin­ho, Solskjaer, Ten Hag ve Amorim sahada etkili bir United takımı yaratamadılar. Van Gaal ve Mou­rinho çok önemli kariyere sahip­ti ama en iyi dönemleri çok geride kalmıştı. Sahada eskisi gibi hücu­ma dayalı bir United takımı oluş­turmaktan ziyade oyuncularla ve medyayla didişmeyi tercih ettiler. Takım geçen 13 yılda ne PL’de ne de Şampiyonlar Ligi’nde başarılı olunca yönetim de sürekli teknik direktör değişikliği yapmak yolu­na gitti. Yaklaşık 11 aydır görev­deki Portekizli Ruben Amorim’in de kovulmanın eşiğinde olduğu yazılıyor. Geçen hafta sonu ligde kazandılar ama yedi maç sonun­da 10’uncu sıradalar. Zaten Avru­pa’da oynamıyorlar… Amorim’in akıbeti de ligde hiç olmazsa ilk 6’ya girmelerine bağlı. Yoksa ant­renör öğütme operasyonuna ye­ninden başlayacak…

Alex Ferguson'un ayrılışını küçümseyemeyiz.

Taraftarlar daha parlak bir gelecek görmeyi ümit ediyor

Spor yazarı Andy Mitten 1989’dan beri "United We Stand" adlı fanzini yayınlıyor. Aynı zamanda dünyanın en saygın yayınlarında Manchester United ve İngiliz futbolu üzerine yazılar yazıyor. Mitten’la Manchester United’ın 2013’ten beri içinde olduğu buhranı konuştuk.