İntikam ve yasla dolu bir yürek

NERMİN SAYIN

Tiyatro literatüründe kadın oyuncular için yazılan iddialı başroller, erkekler için olanlarla kıyaslandığında epeyce az. Shakespeare bile “Lady Macbeth”i saymazsak, kat be kat açılan rollerini genelde erkekler için yazmıştır. Bununla birlikte yüzümüzü tragedyalara dönersek bir “Medea”, bir “Antigone” ve bir “Elektra” çıkar karşımıza ki tüm dünyada aktrislerin oynamak için can attığı metinlerdir üçü de... İstanbul Devlet Tiyatrosu (İDT) işte onlardan birini, Troya Savaşı’nın sonrasında yaşanan bir intikam ve yas öyküsünü anlatan “Elektra”yı sunuyor seyircilere. Işıl Kasapoğlu rejisiyle oynanan “Elektra”, tragedyayı olabildiğince minimal bir tasarım ve rejiyle, “duygulara yüklenerek” buluşturuyor seyirciyle...

Oyunun konusunu kısaca hatırlatmak gerekirse... Troya Savaşı’nda zafer için kendi öz kızını kurban eden kral Agamemnon, zaferle döndüğü sarayında karısı Klytaimnestra ve karısının sevgilisi Aigistos tarafından öldürülüyor. Babasının katline engel olamayan Elektra, henüz bir çocuk olan erkek kardeşi Orestes’i güvendiği bir lalaya emanet ediyor ve saraydan uzaklaştırılmasını sağlıyor. Oyun başladığında bu olayların üzerinden uzun yıllar geçmiş ama Elektra’nın intikam duygusu da yası da eskimemiş. Tek umuduysa güçlü bir delikanlı olduğunu duyduğu kardeşinin gelip babasının öcünü alması...

Zeynep Avcı’nın çevirisinden oynanan “Elektra” söz konusu olduğunda; oyunun başarısı, başrolü yorumlayan aktrisin başarısıyla eş anlamlı... İDT’nin “Elektra”sı Özlem Öçalmaz, metnin neredeyse her repliğinin altını kazıyarak, karakterine hakim olan iki duyguyu da (intikam ve yas) olabildiğince gerçekçi taşıyor sahneye ve oyunu yükseltiyor. Genç aktrisin beden hakimiyeti de takdire şayan doğrusu... Oyunun diğer dikkat çekenleriyse "Lala"da Fikret Urucu ve “Orestes”te Emre Yetim...

Sonsöz: Tragedya her tiyatrosevere hitap eden bir tür değil. Bununla birlikte sarkmadan kotarılmış, nitelikli bir yoruma sahip olan "Elektra", türü sevenler ve tanışmak isteyenler için İDT’de.