İşyerinde çatışma

Çalıştığınız işyerinde derin kırgınlıklar, uzun süren kişisel çatışmalar, gruplaşmalar ve çalışanların arasında soğukluklar, iğneli laflar, yıkılan köprüler var mı? Eğer var ise şaşırmayın. Olmaması hayret verici olur. Birçok işyerinde, birçok takımda çatışmalar toplu tüfekli televizyon dizilerini aratmaz. Büyük bir hünerle kurulan pusular, şeytanın aklına gelmeyecek saray oyunları ve bazen de dramatik duygusal patlamaları izlerken içinizden koca bir kova bir patlamış mısır alıp izlemek gelir.

Çatışma ve takım kelimeleri birbirlerinin arkadaşlarıdırlar. Birçok insanın birarada çalıştığı kaderlerinin birbirine bağlı olduğu bir ortamda, fikirlerin farklı olması veya çıkarların uyuşmaması normaldir.
Her birey doğal olarak kendi haklarını daha önemli, kendi fikirlerini başkalarının fikirlerinden daha üstün görür. Kendisine verdiği bu önem ve cesaret sonucu herkesin doğal olarak seçtiği bir çatışma stili vardır. Kimimiz doğal olarak kavgacıyızdır, kimimiz uzlaşmacı, kimimiz kazan-kazancıyızdır. Bazılarımız çatışmalardan kaçar.

Bu yapıdaki insanlar çatışmaları ya görmezden gelir veya başkalarının fikirlerini başkalarının kazanmasını sistematik olarak kabullenirler. Sizin de doğal bir eğiliminiz vardır ve bu yazıyı okurken kendinize bu eğilimin ne olduğunu söylemişsinizdir.

Eğer kendimizi geliştirebiliyorsak, hepimizin doğasında olan bu çatışma eğilimi zamanla hünerle, deneyimle doğru zamanda doğru çatışma tekniği seçmemizi sağlar. Aksi takdirde kariyerimiz boyunca benzer çatışmaları ve yenilgileri yaşar kaybeden, söylenen, suçlayan kinayeli biri oluruz. Çatışmalar sonucu işyerimizden ayrılır kariyerimizde kara delikler oluştururuz. Çatışmayı iyi yönetememek için ödenen diyetler birey için hep büyük olur.
 

Doğru çatışma tekniği bir çok faktörün bir arada irdelenmesi ile seçilir. Hünerli bir çatışmacı birçok soruya hızla ve doğru olarak cevap verir. Bu konu kavga etmeye değer mi? Çatışmaya girersem kazanır mıyım? Kazansam bile karşımdaki insanı kırmam önemli mi? Dışarıdan kavgacı veya pısırık olarak mı görünürüm? Biraz beklesem faydalı mı olur, zararlı mı? Karşımdaki kazansa bana faydası olur mu?
Çatışmayı iyi yönetememek için ödenen diyetler birey için hep büyük olur. Ekip için de durum aynıdır.
 

İyi kolestrol kötü kolestrol gibi ekibin içinde iyi çatışma kötü çatışma vardır. Çatışma iyi yönetilirse bu doğal çatışma yeni fikirlerin üretilmesi, kişilerin kendi sınırlarını zorlamaları için yakıt bile olabilir ve ekibin başarısının temel nedeni olur. Ancak çoğu kez çatışmalar beceriksizce kontrolden çıkar ve ekibe fayda sağlamak yerine ortak enerjinin sürekli boşa harcanmasına neden olur.
 

Bu durumda suçlanacak tek bir mevki olabilir o da o takımın yöneticisidir. Liderlik takım içindeki çatışmaları takıma faydalı seviyede tutmak için ince hünerler gerektirir. Tazıya tut, tavşana kaç diyerek liderlerin kendi başlattıkları ve kantarın topuzunu beceriksizlikle kaçırdıkları çatışmaları bir kenara bırakırsak yöneticiler sadece işe odaklanıp ekibin bir ahenk içinde çalışması yönündeki görevlerini çok kolay unutabilirler.

Bu görev öyle işe odaklanmaktan çok daha zordur. Kendine güven, hoşgörü, otorite gibi öyle çok çalışmakla edinilmeyecek yetenekler gerektirir. Birçok hünerin doğru seviyede kokteyli ile liderler ekiplerindeki mücadeleci enerjiyi doğru tarafa yönlendirebilir ancak. Tabii görevlerin iyi tanımlanmaması, yapacağı işin ehli olmayan insanları işe almak, ekibi gerecek bir iş yükü yaratmak gibi çok daha somut ve nispeten daha kolay çözülebilecek nedenlerle de liderler çatışmanın baş sorumlusu olabilirler.
 

Ölçüsüz çatışma yeteneklerin ekipten uzaklaşması, takım içindeki enerjinin başarıya değil de kendi kendini yok etmeye yöneltilmesine neden olur. Yönetici ve takım kendi gemisindeki yangınları söndürmekten dikkatini performansa çeviremez. Mutfağında yangın çıkan bir ekibin başarısı olsa olsa rakiplerinizdeki yangının daha fazla olması ile mümkün olabilir.
Başarılı olacaksanız hem kendi çatışmalarınızı, hem de ekibinizin çatışmalarını iyi yönetmek zorundasınız. İş hayatı hünerli bir general olmamızı gerektirir.