800 milyona genişbant
Başlıktaki 800 milyon, para miktarı değil, insan sayısı. Hindistan hükümeti, 1.2 milyar nüfusunun 800 milyonuna “yavaş” genişbant (alt limit 512 Kbps=saniyede megabit) internet sağlamaya karar verdi. Fatura 17 milyar dolar (Hint parasıyla 1.2 lakh crore.)
Genişbant, fiber hatla sağlanacak. Hindistan’ın, uzak yerlerine bu hizmet uydudan iletilecek mi henüz belli değil. 50 bin köye ilk fırsatta, 100 bin köye gelecek yıl, toplam 600 bin köye 3 yıl içinde yavaş genişbant gidecek. Kaç yüzbin kilometre hat döşeneceği de belli olmadı.
Hindistan’da şu sırada genişbant fiber kullanımı yüzde 1.2, mobil genişbantta yüzde 3.2. Oran, nüfusa göre düşük. Ancak, memleketin muazzam geniş olduğunu ve 1.2 milyar nüfusuyla “Alt Kıta” diye tanımlandığını hatırlamak gerek. Ortada projenin ayrıntıları yok, sadece hükümet kararı var. Bu kadarıyla bile karar, Hindistan’ın kaderini değiştirecek nitelikte. Dünyanın yoksulluğu fazla, gelir adaletsizliği yüksek, fırsat eşitsizliğiyle ünlü, bir yanda en rekabetçi teknik üniversitelere sahipken, öte yanda milyonlarca kişinin eğitim yüzü göremediği bu çok tezatlı muazzam ülke, 800 milyonun birazcık daha hızlı internete kavuşmasıyla bir “sıçrama yapma” fırsatı yakalayabilir.
Hükümet, bu devasa proje için 10 CIO atayacak. Ayrıca, “üst düzeyde sorumlu” 4 siyasetçi, eşgüdüm sağlayacak. Konunun bayraktarlığını Başbakan Narendra Modi yapıyor. Başbakan, ülkesindeki parti liderleri arasında, bilişim ve sosyal medya kullanımında açık ara önde: İnternet / bilişimin, doğru ve stratejik kullanıldığı takdirde ekonomiyi yenilikçilikle şaha kaldırdığının bilincinde. Başbakanın, ofisinde internette 34 Mbps hız kullandığı açıklandı. Ülkede ortalama internet hızı 2 Mbps olduğuna göre, başbakan çok hızlı. (Hindistan, internetin ortalama hızında dünyada 115. sırada. Türkiye, ortalama 5 Mbps ile 49. sırada- İtalya ve Birleşik Arap Emirlikleri arasında.)
Başbakan Modi’nin ikinci bir hedefi daha var: 2020’ye kadar ülkede 15 milyar dolarlık bir “nesnelerin interneti” (IoT= Internet of things) ağı oluşturmak. Halen ülkede 200 milyon IoT bağlantısı var. Bu durumda 2020’de bu sayı 2.7 milyara çıkacak. (Dünyada 2011’de 12.5 milyar IoT vardı. 2020’de sayı 26 – 50 milyar arası tahmin ediliyor.)
Ve sırada üçüncü hedef: 100 tane akıllı şehir yapılacak. Mevcut şehirlerin kenarına, yakınına... 2001 sayımına göre ülkede şehirlerde 290 milyon nüfus yaşıyor. 2030’a kadar şehirli nüfusu 600 milyona çıkacağı için, yeni şehirler lazım. Eh, yeni şehrin de “akıllısı” lazım. Bu proje için bu yılın bütçesine 1.2 milyar dolar (Hint parasıyla 7,060 crore) ayrıldı.
Bilişim şirketi Cisco, Hindistan’da “akıllı şehir” yaratacak: Bangalore’da 250 bin metrekarelik bir alanda “Eğitim Şehri.” IBM, Mumbai yakınında 16 kilometrekare bir alanda kuracağı Palava şehrinin projesini geçen aylarda açıkladı. Kerala eyaletinde Hint Okyanusu’ndaki Kochi şehrinin eski liman tesislerinin bulunduğu 820 bin metrekarelik alan, akıllı şehire dönüşecek. Burada en az 600 bin metrekare, bilişim şirketlerine ve faaliyetine ayrılacak. Delhi – Mumbai arasındaki 1,483 kilometrelik “koridor,” Japon sermayesinin de katılımıyla 4.5 milyar dolara “akıllanacak.” Burada yapılacak ilk şehir Dholera, 920 kilometrekareye yayılacak ve 2 milyon nüfusu barındıracak. Aynı yörede, 8 kilometrekare alanda Gujarat Uluslararası Finans Tekno Şehri (GIFT) yapımı sürüyor. Bu akıllı şehir 11 milyar dolara mal olacak.
Bütün bunlar, “az gelişmiş” bir ülkenin, ekonomik büyüme ve sosyal kalkınma için interneti / bilişimi stratejik bir şekilde kullanmayı nasıl planladığına dair “çok gelişmiş” veriler.