Enerjide yerlileşme sancısı
Türkiye şu anda enerjide büyük oranda dışa bağımlı. Hem kaynakta hem de ekipman ve teknolojide...
Kaynak kısmında işin özeti şu: Ülke, petrolde yüzde 92, doğalgazda yüzde 98 dışa bağımlı.
Gelelim teknoloji ve ekipman ayağına...
Rüzgar ve jeotermal santralinizde türbin ve diğer aksamı, güneş santralinizde paneli ve diğer malzemeleri tamamen dışarıdan alıp kuruyorsanız ortada bir sorun var demektir. Çünkü yerli türbinleriniz ve paneliniz yoksa, siz yerli enerji kaynağını daha fazla kullanayım dedikçe, işin asıl kaymağını bu ekipmanları üreten ülke dışındaki şirketler yiyor.
Devlet yerli ekipman ve teknoloji kullanılarak üretilen elektriğe daha yüksek fiyattan alım garantisi vererek, yerli ekipman ve teknoloji gelişimini desteklemeye çalışıyor.
Ancak yıllardır gidilen bir arpa boyu yol. Yenilenebilir Enerji Genel Müdürlüğü durumu değiştirmek için harekete geçti ve yeni bir yönetmelik taslağı hazırladı, görüşe açtı. Değişiklik, enerji yatırımlarında yerli ekipman ve teknolojiye anlaşılabilir tanımlar getiriyor. Böylece hiç kimse hak etmediği halde yerli ekipman ve yerli teknoloji sıfatını kullanamayacak.
Dolayısıyla enerji yatırımlarında haksız yere ilave yerli katkı bedeli ödenmeyecek. Bu avantajı kullanmak isteyenlere yönelik yerli ekipman ve teknoloji yatırımı yapmaya hevesli girişimcilerin ise önü açılacak. Bu yüzden, yeni yönetmelik taslağına yönelik eleştiri ve önerilerin biraz daha geniş bir perspektiften ve meseleye uzun vadeli bakılarak yapılmasında yarar var.
Tamam, siz girişimci olarak bulduğunuz açık kapılardan geçip gitmek isteyebilirsiniz. Ama ülke kaynaklarının gereksiz yere dışarıya çıkmasını engellemek için açık kapı bırakmamak da hükümetlerin görevi. Kendi toprağından tuğla yapabilecekken dışarıdan hazır tuğla alarak ev yaparsanız, o evde sizin ve torunlarınızın huzurla oturabilmesini bekleyemezsiniz. Gün gelir, bunun acısı bütün ülkeden çıkar…