Enerji Lisesi, Tarım Lisesi…

Arkadaşlar, Antalya’da seralara uğramış…
20 kiloluk bir kasa çileğe 15 lira ödemişler…
20 kilo domates ve 20 kilo salatalığa da 10’ar lira vermişler…
* * *
Birçok serada ‘satılık’ afişleri asılıymış…
Sera sahipleri, maliyetlerden ve ürünlerle ilgilenecek çalışan bulamamaktan yakınıyormuş…
* * *
Çileğin kilosu tarlada 75 kuruş… (Toplu alımlarda, daha da düşük!)
Halde 5 lira…
Markette 8 lira…
Domatesin kilosu tarlada 50 kuruş…
Halde 2 lira…
Markette 4 lira…
Salatalığın kilosu tarlada 50 kuruş…
Halde 2 lira…
Markette 4 lira…
* * *
Tarladan markete yüzde 800/yüzde 1000 fark!
* * *
Asıl sorun…
O seraların para kazanamayıp, üretemez hale gelmesi ve kapanacak/satılacak olması…
Ve bunun daha fazla ithalat, cari açık daha yüksek enflasyon, faiz, döviz kuru anlamına gelmesi…
* * *
Bu nedenle üreticinin ve çalışanın para kazanacağı bir yapılanmaya gidilmesi gerekiyor…
* * *
Ürünlerle ilgilenen çalışan bulabilmek ne anlama geliyor?
Verimliliğin en az 5 kat artması anlamına geliyor…
Adıyaman’daki badem üreticileri uç bir örnek…
Geçtiğimiz yıl ağaçlarına bir defa bakım yaptırabilen bir arkadaşımız, dönüm başına 1 birim ürün alırken…
150 dönümlük arazisinde 3 kişiye istihdam sağlayan bir arkadaşımız, diğer arkadaşımıza oranla dönüm başına 12 birim ürün aldı…
Bilimsel olarak araştırması da yapılan fındık örneği ise hepimizin belleğinde…
Fındık bahçesi sahiplerinin 3’te 2’si, bahçesinin bulunduğu şehrin dışında yaşıyor…
Bahçesi ile ilgilenen bir dönümde 250-300 kilo ürün alabiliyor…
İlgilenmeyen ise en fazla 90 kiloda kalıyor…
Son veriler ise, eğitim alıp, bahçesi ile ciddi şekilde ilgilenenlerin dönümde 350 kiloya çıkabildiğini gösteriyor…
* * *
Enerji Bakanlığı ile Milli Eğitim Bakanlığı arasında imzalanan ‘Enerji Liseleri’ protokolü bu nedenle önemli…
Gençlerin üretimi, teknolojiyi, verimliliği çalışıp, pratik yaparak ve para kazanarak öğrenecek olması, yıpranmış algıyı onarabilecek bir uygulamadır…
Bu uygulamanın Tarım Lisesi, Turizm Lisesi, Tasarım lisesi, Yazılım Lisesi, Kimya Lisesi gibi 30’a yakın alanda geliştirilecek olması ise sevindiricidir…
Liselerde okuyan öğrencilere saat başı brüt ücretle aylık bağlanması yönünde karar alınması ve bu uygulamanın geliştirilmesi için çalışma başlatılması, liselileri üretim sürecine dahil edebilme zorluğunu gidermeye yardımcı olacaktır…
Bu okullarda pratikten yoksun öğretim üyelerinin değil de; teoriyle pratiği birleştirebilen, uluslararası bilimsel ve akademik makaleleri, uluslararası başarı hikayelerini, uluslararası deneyimleri ve uygulanan verimlilik modelleri ile birleştirebilme yeteneğine sahip öğretim üyelerinin görevlendirilecek olması da, ‘nicelik’ popülaritesinden kurtulup, ‘nitelik’ kaygımızın başladığını gösteriyor…