İçme suyunu denize boşaltacak kadar zenginiz!

Yaşadıklarımızdan ders çıkartılırsa...

Ve eğitimde ciddi bir reform olursa...

8-10 yıl sonra, "Ben bilgisayar mühendisi oldum!" diyen gençlerimiz, bir AVM köşesindeki bilgisayar satıcısında çalışmak zorunda kalmayacak!

Başkasının ürettiğini satıp, tüketmek yerine, bu ve/veya bir ürünü nasıl geliştiririm, nasıl üretirim, nasıl pazarlarım diye kafa yormaya başlayacak...

***

Milli eğitimde, son 25 senede görev alan 12 bakandan, eğitim sistemine yönelik eleştiriler ve düzeltileceğine dair vaatler duyduk. O konuya girmeden, bu dönemde yapılması gerekenlere, elbirliği ile ışık tutmaya çalışalım...

Öncelikle ABD'de ki veya Avrupa'da ki sistemler, yapısal benzersizlikler nedeniyle model olarak alınmamalı...

Basit ve başarılı sonuçları nedeniyle Güney Kore, Japonya ve Singapur modelleri incelenmeli...

***

Ne var bu modellerin özünde?

Bizde olmayan şeyler!

En önemlisi:

Çabayı/çalışmayı, doğuştan gelen zekanın üzerinde tutmaları...

Bir diğeri:

7 gün kesintisiz olarak eğitime devam etmeleri...

Teoriden daha fazla pratiğe yönelmeleri...

Öğretmenlere değer vermeleri, haklarını fazlasıyla teslim etmeleri, haftanın 2 günü onları da eğitimden, uygulamalı testten ve denetimden geçirmeleri...

***

Türkiye'ye uyarlaması nasıl olacak?

Üniversiteye girişlerde 'çaba', 'yetenek' ve 'ihtiyaç' ön plana çıkacak...

İhtiyaç ne? Güneş pili...

O alandaki uzmanlık bir üniversitemize verilecek ve 15 yaşında uygulamalı yetenek testinden geçen gençlerimiz, o üniversiteye yönlendirilecek...

İhtiyaç ne? Rüzgar gülü...

İhtiyaç ne? Sondaj makinesi üretimi ve onun kullanımı...

İhtiyaç ne? Çince, Rusça, ispanyolca, Arapça bilen eleman...

İhtiyaç ne? Tasarımcı, kalıpçı...

İhtiyaç ne? Yabancı literatürü iyi takip edip, kendini geliştirmesi için, dili iyi bilen doktorlar...

İhtiyaç ne? Teoriyi pratiğe döken, pratikten yeni teoriler üreten gençler...

Bu alanlardaki uzmanlık birer üniversitemize verilecek ve 15 yaşında uygulamalı yetenek testinden geçen gençlerimiz, ilgili üniversiteye yönlendirilecek...

***

İhtiyacımız, tarımın sorunlarına çözüm üretecek, verimliliği artıracak bin civarında ziraat mühendisiyken, tarımdan 'bihaber' 50 bin ziraat mühendisimiz olmayacak yani...

Basit anlatımla...

Yüzde 20 daha az gübre kullanarak, yüzde 50 daha fazla üretip, verimliliği artıran ziraat mühendisimiz olacak...

Yüzde 84 daha az su kullanarak, yüzde 60 daha fazla üretip, verimliliği artıran ziraat mühendisimiz olacak...

Gördüm, dinledim bu gençleri. Sayısı bir elin parmaklarını geçmeyen bu örnekler bugün var, yarın çoğalacak...

***
Türkiye Genç İşadamları Konfederasyonu’nun (TÜGİK) Yüksek İstişare ve Yönetim Kurulu Üyeleri ile KKTC'deydik dün...

İki günlük yoğun programda, Başbakan, bakanlar ve meclis üyeleri ile görüştüler...

Ekonomisinin büyük bölümünü Türkiye'den gelen 80 bin 'zengin' öğrencinin yiyip, içip, gezip, eğlenmesine dayamış KKTC'deki ekonomik fırsatları, yetkililerden çok daha iyi bilmeleriyle; zekanın yanında çabayı öne çıkararak nelerin yapılabileceğini göstermeye çalışmalarıyla; ekonomik kalkınmada aktif rol alabileceklerini dile getirmeleriyle, iyi eğitimin getirisini sergilediler...

(TÜGİK üyesi gençlerimizin çabası ile su yüzüne çıkan/çıkacak somut
projeleri haftaya gazetemizde anlatacağız)

***

Zeka olup, çaba olmazsa ne oluyor?

Asrın projesi denilerek KKTC'ye Türkiye'den içme suyu sağlandı...

O suyla, atıl bırakılan, verimli tarım arazileri de sulanacaktı...

İnşa edilen borulardan, yılda 80 milyon metreküp su pompalanıyor bugün...

Ama, bu suyun 15 milyon metreküpü kullanılabiliyor...

Neden?

Dağıtım için 250 km daha boru inşaası gerekiyor...

Herkes zeki! Birilerinden birşeyler, bir 'çaba' bekliyor...

Bu arada, kullanılmayan su ne oluyor?

Denize akıyor...

***

Biz de gençlerimize o su gibi davrandık; küçük çabalarla verimli alanlara yönlendirebilecekken, yönlendiremedik... Bu nedenle eğitimde bugün yaşanan krize 'fırsat' olarak bakıp, reformu hızlandırmalıyız...