Titanyum dioksit
Titanyum dioksit…
Kimine göre kimyasal…
Kimine göre doğal mineral…
Kimine göre DNA’da tahribata neden olan, zehirden de öte bir mal!
* * *
Abur cubur dediğimiz gıda maddelerinin büyük bölümünde renk verici ve koruyucu olarak kullanılıyor…
Mesela…
Beyazlatmak için kullanılan deterjanlar, titanyum dioksit sayesinde çamaşırı beyaza boyuyor…
Mesela…
Beyazlatmak için kullanılan diş macunları, titanyum dioksit sayesinde dişleri beyaza boyuyor…
Öyle güçlü bir kaplama ki, güneş koruyucu olarak vücuda sürdüğünüzde, değil güneşi havayı dahi deriden geçirmiyor!
Mürekkepte, boyalarda, plastikte, kauçukta renk açıcı olarak kullanılıyor…
* * *
Parlatıyor, beyazlatıyor, güneşten koruyor…
Yani günü kurtarıyor, ürünün albenisini artırıyor…
Ama sağlığı ve yarını?
Mahvediyor!
* * *
Tıpkı ithalatla piyasayı düzenlemek gibi!
İthalat da günü kurtarıyor ama yarınlara büyük zarar veriyor.
Gerçek üreticiyi üretimden uzaklaştırıyor.
Özellikle tarım ürünlerinde.
* * *
Üretici kazanamadığı zaman üretimden vazgeçiyor…
Örneğin…
2005 yılında buğdayın borsada alım fiyatı 27 kuruş…
Aynı yıl bulgurun kilo fiyatı bakkalda, markette 55 kuruş-65 kuruş arasında…
2010 yılında buğdayın alım fiyatı 56 kuruş…
Aynı yıl bulgurun kilo fiyatı bakkalda, markette 1 lira 15 kuruş-1 lira 40 kuruş arasında…
2018 yılında buğdayın alım fiyatı 99 kuruş…
Aynı yıl bulgurun kilo fiyatı bakkalda, markette 3 lira 50 kuruş-4 lira arasında…
Yani…
Üretici, tüm girdi maliyetleri birkaç kat artmasına rağmen (motorinin litresi 2010 yılında 2.90 lirayken, bugün 5.90 lira) fiyat artıramazken, ticaret ayağı, maliyet değişimlerini çok daha çabuk fiyatlara yansıtabiliyor…
Bu nedenle piyasa ile tarla fiyatı arasındaki makas açılıyor…
Ve sonraki dönem için hazırlık yapmaya niyet eden üretici tohumu dahi, son sattığı ürünün fiyatından alamıyor…
Yanı sıra…
Üretici fiyat artırmak isteyince, ithalat kozu devreye sokuluyor…
İthalata dayalı ticaret çok daha avantajlı hale geliyor…
Bu döngü, üreticiyi üretimden uzaklaştırınca, fiyatlar daha da artıyor…
Yüksek döviz fiyatı, yüksek faiz oranı, yüksek cari açık gibi makro sorunları da bu mikro sorunlar oluşturuyor…
* * *
Limon örneğini de farklı bir açıdan bakabilmek için verelim…
2005 yılında 1 kilo limonun fiyatı 15 kuruşa satılıyormuş marketlerde…
Bugün 5.5 lira…
Yani 36 kat artmış limonun fiyatı 13 yılda…
Neden?
Türkiye ve Arjantin iki büyük limon ihracatçısı…
Arjantin’de üretim düşünce, Türk limonuna talep artmış…
Arz talebi karşılayamayınca da fiyat yükselmiş…
5 yıldır üretime destek verileceği konuşuluyor ama, verilen desteklerin niteliği, ‘titanyum dioksit’ etkisi yaratmaktan öteye gidemiyor…
Bu nedenle de limon ülkesinde limonun kilosu geçen yıl olduğu gibi 9 liraya çıksa dahi kimse şaşırmıyor…
Ve bugün patates ve soğanda olduğu gibi ithalat gündeme geliyor… Döngü yeniden başlıyor…