Ekonomi ve finans ezberlerini bozmak isteyenler için
Öncelikle uyaralım. Bu yazı neoklasik iktisat ve finans öğretileri ile devam etmek isteyenler için değildir. Geçen yüzyıl ezber öğretilerinin bu yüzyılda doğru diye diktesine rağmen çözüm olamadığı neoklasik iktisat, ortodoks para politikası ve neoliberalizm ile ana akım diye özdeşleştirilir.
“İktisat iktisat içindir” diyen ortodoks, “iktisat insan içindir” diyen heterodoks iktisattır (Tüleykan & Bayramoğlu, 2022). İktisat bir bilim mi yoksa sosyal (Frey, 1999) veya ahlaki (etik) bir bilim midir (Schabas, 2009) tartışmaları hep yapılır (Hudson, 2017). Bu nedenle matematik, istatistik ve ekonometri ile bilim iddiasını güçlendirmeye çalışır ancak aynı nedenle insanlar birer veriye, sayıya dönmektedir (Erkan, 2016).
Kaybolan yıllarımı verseler
Söderbaum (2009) “Nobel Ekonomi Ödülü” ismine itiraz ederken, neoklasik iktisat için bir bilim olmaktan çok neoliberal bir ideoloji demiştir. Ailenin de karşı çıktığı “Nobel Ekonomi Ödülü” yoktur (Thompson, 2001), Nobel anısına Riksbank’ın ekonomi alanında verdiği “Bank of Sweden Prize in Economic Sciences in Memory of Alfred Nobel” vardır.
Bankalar mevduat toplayıp kredi vermez. Krediler verildikçe mevduatlar (yani (içsel) paranın yaratımı) oluşur (Bank of England, McLeay, Radia & Thomas, 2014). “Enflasyon her zaman, her yerde parasal bir olgudur” diyen Milton Friedman, FT demecinde “şimdi olsa merkez bankalarının paranın arzını kontrol edebileceğinde eskisi kadar ısrarcı olmazdım” demiştir (Keegan, 2003). Özetle, para arzının artması her zaman enflasyonist değildir. Benzer şekilde kamu harcamalarının artması da enflasyonist değildir, hatta dezenflasyonist dahi olabilir (IMF, White, 1951; Klein & Linnemann, 2023; Jørgensen & Ravn, 2022). Maliye politikası para politikasına eşlik etmese de olur demek yani.
Döviz mevduatı değil doğru kullanımı “Döviz Tevdiat Hesabıdır” (BDDK, TDHP) aynen lokal yerine yurtiçi yerleşik gibi. “Swap hariç net rezerv” kullanımı da doğru değildir. TPKKK, Merkez Bankası Kanununa göre bitirilmesi gereken KKM değil DTH’dır.
Faiz sebep enflasyon sonuç bilimseldir
“Modern Para Teorisi” ulusal parası ile borçlanan ve ödeme gücü olan hazinelerin iflas etmeyeceğini söyler (Kelton, 2020). Bu meyanda CDS primleri ve kredi notları tam anlam ifade etmez.
Merkez bankalarının rezerv yeterliliği göstergelerinden olan Guidotti-Greenspan Kuralında, bizzat Greenspan (1999) “döviz rezervleri, takip eden yıldaki döviz borçlarının (devredilmeyeceği varsayılarak) planlanan amortismanlarını aşmalıdır” demiş. Yani borçlar roll ederse sorun yoktur, faiz maliyeti vardır.
Merkez bankası swaplarına da böyle bakılmalıdır. Nitekim IMF (2013) IRFCL (OIR) tanımına göre vadesine üç ay kala olan swaplar döviz likiditede düşülür, rezervlerden düşülmez. Swaplar rezerv biriktirme aracıdır (Nugée, Bank of England, Centre for Central Banking Studies).
NeoFisher, MMT, PostKeynesyen Teori, Keynesyen Karşıtlık, Gibson Paradoksu gibi teori ve okullar politika faizinin enflasyon yaratabileceğini söyler (Uribe, 2022; Benati & Benigno, 2023).
Ben Bernanke, Gertler & Watson (2004): “arz ve enerji şoklarında (70’ler) kısa vadeli politika faizi enflasyona fayda etmez, boşuna dokunmayın”. Makaleye göre enflasyon ve ekonomide daralma para politikasında faizle tepki yani faiz artışındandır.
80 model amfi tipi iktisat
Phillips Eğrisi’nin geçerliliği dünyada soru işaretidir (Do, 2021; Ma, 2014). Türkiye’de 1990 sonrasında genelde geçersizdir (Önder, 2011). Eugene Fama insanı rasyonel varsayan “Etkin Piyasalar Hipotezi (1970)” için sonradan FT demecinde insanın irrasyonel olduğunu, hipotezinin tersini kabul etmiştir. Haliyle piyasalar ve ekonomi de irrasyoneldir. Bu yüzden davranışsal finans, nöro iktisat vardır. Avusturya Okulu, neoliberal Mises’ın “Epistemological Problems of Economics” kitabı (1933) vardır. Heterodoks iktisat “American Economic Association” Jel kodlarında yer alır, Web of Science ve Scopus’ta daha fazla çalışılmıştır. Deneysel iktisat vardır ve heterodokstur (Akın & Urhan, 2009).
Makro ihtiyati tedbirler bilimseldir (Akıncı & Olmstead-Rumsey, 2015).
Merkez bankaları zarar edebilir, bütçeden karşılanmaz, bilançoda taşınır (Cecchetti & Hilscher, 2024; IMF 1993, 2005).