Elin taşı ile elin kuşunu vurmak zorlaştı/zorlaşacak…

İşleyerek yaptığımız 1.3 mil­yon tonluk bakliyat (nohut, fasulye, mercimek…) ihraca­tı için, yüzde 85’e yakın ithal hammaddeye ihtiyaç duyuyo­ruz…

***

Aynı şekilde:

Rekorlar kırdığımız un ve makarna ihracatı için gerek­li buğdayı Ukrayna-Rusya’dan alıyor ve ‘dört gözle’ savaşın bit­mesini bekliyoruz…

***

(İhracatçılarımız, rakipleri­ne göre, buğdaya ton başına 100 dolar fazla ödüyor.)

***

Dünya bakliyat üretimi ise:

Son 30 yılda, 50 milyon ton­dan 94 milyon tona çıkmış…

***

Bakliyatı ve buğdayı ‘stratejik ürün’ olarak nitelendiren ülke­ler, üretim alanlarını ve üretimi artırmaya çalışmış…

Kanada, Rusya, hatta Myan­mar gibi ülkeler üretimlerini dört-beş kat artırmayı başara­bilen ülkeler olarak, ihracatta da öne çıkmış…

***

Cuma günü:

Bakliyat üretimimizdeki ‘korkunç düşüşü’ 35 yıllık kar­şılaştırma ile anlatmaya çalış­mıştım…

***

Dünyada üretim artarken, bakliyat ürettiğimiz alan:

Son 35 senede 2 milyon hek­tardan 879 bin hektara düşmüş…

VELHASIL

Dün Un Sanayicileri Fede­rasyonu Başkanı Haluk Tezcan anlattı:

“Buğday ithalatının yasak­lanması ve sonra kısıtlı olarak devam etmesi, un ihracatında 4 milyon ton barajına ulaşılması­nı zorlaştırdı.”

***

Finansal sıkıntılar ve navlun gibi maliyetlerdeki yükseliş de eklenince makarna ihracatı da dahil, tüm ‘tarım ürünleri/gıda’ ihracatçıları zorlanmaya baş­ladı…

***

İçeride de fiyatlar şahlandı…

***

Mercimek, nohut, buğday gi­bi tarım ürünlerinin üretimini artıracak ve sıkıntılar aşacak potansiyele sahibiz…

Küçük adımlarla bunu yapa­biliriz…

***

Yani…

Ticaret savaşları da ayyuka çıkmışken, elin kuşunu elin ta­şı ile değil, kendi taşımızla vur­mayı başarabilmeliyiz…

(Yarınki yazıda atılabilecek o adımları örneklendirelim.)