Hedefler, tahminler sapabilir…Reformlar sapmamalı…
Enflasyon hedefi;
Kur/büyüme tahmini;
Cari işlemlerde, dış ticarette, /bütçede açık hedefleri:
Yıllardır sapıyor…
***
Ama…
Program ve planlardaki hedefler de, tahminler de sapabilir…
Önemli olan reformların sapmamasıydı…
Çünkü, makro hedeflerin gerçekleşmesi reformlara bağlıydı…
Ama reform planları da yıllardır sarptı…
***
Dün, bir öğretmen okurumun mesajını paylaşmıştım…
Özetle: “Çocuklar artık okula gelmiyor!..
Zaman kaybı olarak görüyor…
Kendiler de, aileleri de, mesleki açıdan okulların birşey vermediğini, vermeyeceğini biliyor…
Son sınıflar, artık, Mesem gibi yapılara kayıt yaptırıyor…
Lise diploması hakkını korumak için de haftanın 1 günü okula geliyor…
Kalan 4-5 günde de çalışıyor…
Hem meslek öğreniyor, hem de para kazanıyor…“ demişti…
***
Geleceğimiz olan gençleri, bu duruma düşüren eğitim sistemi varken:
Hedeflerimizi büyütebilir miyiz?
Türkiye gibi “gelişmekte olan ülkeler” için ortalama büyüme olarak kabul edilen yüzde 5’i dahi yakalamakta zorlanmamızın nedeni olan bu sistem varken: Kalkınmayı, refahı yakalayabilir miyiz?
VELHASIL
Dünkü yazımın ardından, eğitimci okurumun attığı mesaj sayesinde (resmi verilerle kontrol ettim, doğru) öğrendim:
Son 2 yılda;
450 bine yakın “zorunlu eğitim çağındaki öğrenci”, okulu bırakmış…
Yine son iki yılda; Üniversite başvuruları 1 milyon kişi azalmış…
***
Öğretmenimizin de somut örnekle anlatmaya çalıştığı “neden sonuç ilişkisini”, karar alıcılar da dahil, hepimiz biliyoruz…
***
Oysa okullarımız: Gençlerimizin yeteneklerini, becerilerini, vizyonlarını, hayata bakışlarını, kültürlerini, meraklarını, heyecanlarını geliştirmek, verimliliklerini artırmak için olmalı…
Reformlar bu nedenle sapmamalı…
