Kredinin ucuzlamasını beklemek mi? Özkaynağı artırarak, faizleri düşürmek mi?
Maliyetler tüm dünyada artıyor…
Bizde ise: Dışa bağımlılık nedeniyle oluşan döviz açığı/ihtiyacı ve dolayısıyla yükselen faizler nedeniyle, daha da fazla artıyor…
***
Ar-Ge yapmak, teknolojiyi kullanmak, doğru ölçeği yakalamak, çalışanlara (gerekirse yurtdışında) eğitim/fuar desteği vermek gibi “verimlilik artıracak” parametrelere odaklanmak gerekiyor…
“Rekabetçi yapının” olmazsa olmazı olan bu parametrelere odaklananların “maliyetleri düşürüp kazandığı” ise:
Çevremizde/gelişmiş ülkelerde “gözle görülebiliyor”…
***
Örneğin madencilik: Madencilik yapıp, hammadde olarak satanların “maliyet kazanç oranı” düşük kalıyor…
Bu oran: Küresel veya lokal “herhangi bir sebeple yaşanan ekonomik sarsıntının” boyutu küçük de olsa, yatırımın sürdürülebilirliğini olumsuz etkiliyor…
***
Yani: Küçük/büyük dokunuşlarla, hammaddeyi katma değerli ürüne çevirmenin “zorunlu” olduğu bir dönem yaşanıyor ve bu zorunluluk giderek artıyor…
***
Dün: “Maden bulduk/bulacağız diye sevinmeliyiz; Ama “işleyip, son ürüne çeviremediğimiz için” çok üzülmeliyiz…”; “Kanunlarda yapılacak son düzenlemeler, madenlerimizin atıl kalmamasını, ekonomiye kazandırılmasını sağlayacak ama madenleri işleyebilme kapasitemizi geliştirmemiz çok daha önemli” demiştim…
***
“Önce çıkartalım; sonrasını sonra düşünürüz” şeklinde yanıtlar aldım…
VELHASIL
Gelen maillerde: Yapılacak düzenlemelerin faydaları olduğunu belirtenler de oldu…
***
Ruhsat bedelinin ve devlet hakkı oranının diğer ülkelere göre yüksek olmasının tüm faydalı adımları silebileceğine dikkat çekenler de oldu...
“Zengin maden yataklarımız var ama ‘yatırım/işletme sermayesi yetersizliği’ gibi nedenlerle değerlendiremiyoruz. Önce madeni bulup/çıkarmayı kolaylaştıralım; gerisi gelir” şeklinde eleştirenler de…
***
“Gerisi gelseydi, bugüne kadar çıkardığımız mermer, krom, bor, toryumdan (vb) gelirdi;
Sermaye birikimimize ve dolayısıyla ‘finansal araçlara değil, üretime/geliştirmeye yatırımın yolunu aramamıza’ vesile olurdu.” diyemedim…