Planlamada da “enflasyon”…
2017 Ekim ayı…
2014 yılının Mayıs ayında yayımlanan Ulusal İstihdam Stratejisi’ne benzer bir Strateji yayımlanmıştı…
***
Ve…
2014-2016 Stratejisi’nde olduğu gibi:
“Odalar, meslek kuruluşları ile işçi ve işveren kuruluşlarının mesleki ve teknik eğitimde daha fazla öncelik almaları sağlanacak; özel sektör tarafından verilen uygulamalı eğitime teşvikler verilecek…
Mesleki eğitim okul/kurumlarının işgücü piyasası ile iş birliği içinde eğitim yapmaları sağlanacak…
Mesleki ve teknik eğitim veren okullarda, mevcut atölye, laboratuar, makine, donanımın yenilenmesi desteklenecek…” gibi 200’ün üzerinde eylem maddesi sıralanmıştı…
***
Bilişimden sağlık turizmine, ilaç üretiminden enerji verimliliğine “tüm sektörlerin” istihdama verebileceği katkı, tek tek ayrıntılandırılmıştı…
***
Eğitimcilerin “günün ihtiyaçları” dikkate alınarak eğitilmesi de düşünülmüştü: “Mesleki ve teknik eğitim öğretmenlerinin sektörel deneyimlerini artırmak için MEB, TOBB ve TESK işbirliği ile periyodik olarak uygulanacak ‘sanayi sektöründe güncelleme eğitimleri’ne katılmaları zorunlu hale getirilecek…”
VELHASIL
Ekim 2017’de de, Mayıs 2014’te de “yine bu köşeden”, planlamadan ziyade, uygulamanın önemli olduğuna/olacağına dikkat çekmeye çalışmıştım…
***
Bugün…
Örneğin:
Üreticinin öncelikli ihtiyacı olan “teknik eleman” adayına, üreticinin yönetimde olduğu OSB’lerde kurulu Meslek Liseleri ve/veya Yüksekokulları dahi “yüksek/ödenemez fiyat” politikası uyguluyor…
Meslek eğitimi almak isteyen “yetenekli gençler”, “yüksek fiyat” engeline takılıyor… Maddi şartları zorlayıp eğitim alabilen de, onca yılın ardından “pratik eğitime” ihtiyaç duyuyor…
***
Bugün gazetemizde ayrıntılarıyla yer verdiğimiz 2025-2028 Ulusal İstihdam Stratejisi’nin de “yapısal sorunları çözme” odağıyla ve çok iyi niyetle hazırlandığı görülüyor… Ama uygulama olmayınca “yapısal sorunlar” kronikleşiyor…
